W pa?dzierniku 2010 zosta?a wydana moja druga ksi??ka „Moja klasyczna paranoja”. Od wczesnych lat m?odo?ci nale?? do ok. 5% wszystkich s?uchaczy muzyki, którzy s? prze?ladowani i szykanowani przez fanów popa i rocku. Je?li muzyka jest ostatni? religi? postmodernizmu, to fan klasyki jest heretykiem po?ród wiernych. Na imprezach nie mo?e plotkowa? o najnowszych przebojach, a na wycieczkach szkolnych jego kasety Beethovena i Brucknera s? wy?miewane nawet przez kierowc? autokaru. Nic dziwnego, ?e w ko?cu sta?em si? hipokryt? mówi?c: „Jestem fanem Queen…”
W ksi??ce zadaj? sobie pytanie, jak dosz?o do tego, ?e jestem fanem tak starej muzyki. Od czego zale?y nasz gust muzyczny? Od rodziców, genów czy charakteru? Poza tym opowiadam o pierwszej i drugiej mi?o?ci w Wuppertalu, o czasach studiów w Berlinie oraz o polskich latach, upadek mojej kariery medialnej.
Przede wszystkim za? opowiadam o innych fanach muzyki klasycznej. Na szcz??cie oni naprawd? istnieli i w Niemczech, i w Polsce – cho? rozproszeni, dziwaczni i ukryci. To oni, pracownicy Empików i oper, s? prawdziwymi bohaterami tej szokuj?cej autobiografii.
Przeczytaj wybrany rozdzia? ksi??ki!
Steffen Möller: Moja klasyczna paranoja 360 stron. wyd. WAB 2010. Nak?ad wyczerpany.