W sierpniu 2019 ukazała się w Niemczech książka pod tytułem „Migotliwy ton – esej o stylu Chopina”. Autorem jest Piotr Wierzbicki, urodzony w roku 1935, żyjący w Warszawie pisarz, poeta i krytyk muzyczny. Piotr Wierzbicki otrzymał liczne nagrody, między innymi nagrodę Gdyńską za najlepszy esej roku 2015. Przez kilka lat miał stały felieton o muzyce poważnej w Gazecie Wyborczej. Jestem bardzo dumny, że trafił mnie zaszczyt tłumaczenia jego książki. Na prośbę wydawnictwa napisałem też wstęp o Chopinie oraz posłowie o autorze.
Punktem wyjściowym Wierzbickiego jest ciekawa obserwacja, że Chopin był bardzo zdolnym imitatorem innych ludzi, potrafił przedrzeźniać znane osobistości z paryskich salonów w sposób tak perfekcyjny, że nieraz póżniej w operze pomylono te osoby z nim. Zdolność imitatorska okazuje się również kluczowa dla jego komponowania, ponieważ potrafił „imitować” przelotne uczucia albo myśli – a Piotr Wierzbicki potrafi genialnie uchwycić i pokazać takie sekundowe momenty. W ten sposób na pozór znane dzieła Chopina, sonaty, preludia, etiudy albo mazurki, stają się zupełnie nowym doświadczeniem dla ucha i ducha.
Piotr Wierzbicki, „Der flimmernde Ton – Essay über Chopins Stil“, Wydawnictwo Harrassowitz Wiesbaden, 188 stron, 19 Euro.
Polski oryginał: „Nieboski Chopin. Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2015